(( قاب شکسته ))

من برگ های جوانی ات را جارو می زند

باد برف های نشسته بر روسری ام را

کلاغ ها که زمستان را جار زدند

از تراش پیکرت

قاب عکسی خواهند ساخت

تاتصویر شکسته ی پیرزنی را در آغوش بگیری

که عصایی نبودی برای دست های لرزانش

 *طیبه نیکو